Η μέθοδος ομίχλης αλάτι εφαρμόζεται για τον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας των προστατευτικών επιστρώσεων ομίχλης και των υλικών φινιρίσματος. Μπορεί επίσης να εφαρμοστεί για τον προσδιορισμό των επιδράσεων των αποθέσεων άλατος στις φυσικές και ηλεκτρικές πλευρές του υλικού.

Το MIL-STD 810G καλύπτει την επιταχυνόμενη διάβρωση με τη χρήση ομίχλης σε μέθοδο 509.5. Αυτή η μέθοδος αποτελείται από σελίδες 10. Αυτό είναι ένα από τα πιο κοινά τεστ και είναι απολύτως απαραίτητο για αγαθά που πωλούνται στο Πολεμικό Ναυτικό ή για χρήση σε παράκτιες περιοχές. Το αλάτι είναι μία από τις πιο κοινές χημικές ενώσεις στον κόσμο. Βρίσκεται σε ωκεανούς και θάλασσες, ατμόσφαιρα, επιφάνειες εδάφους και σε λίμνες και ποτάμια. Είναι αδύνατο να αποφύγετε την έκθεση σε αλάτι.

Η μέθοδος 509.5 προορίζεται να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των προστατευτικών επιστρώσεων και επικαλύψεων στα υλικά. Όλα τα μη προστατευμένα μέταλλα θα σκουριάζουν αν δεν προστατεύονται από μια επιφάνεια όπως η επικάλυψη ή η βαφή. Τα τελειώματα μπορεί επίσης να έχουν οπές ή ρωγμές που επιτρέπουν τη διάβρωση για να φθάσουν στο υποκείμενο υλικό και να προκαλέσουν διάβρωση. Η μέθοδος μπορεί επίσης να εφαρμοστεί για τον προσδιορισμό των επιδράσεων των εναποθέσεων άλατος στις φυσικές και ηλεκτρικές πλευρές της συσκευής.

Τα αποτελέσματα ενός λειαντικού περιβάλλοντος είναι:

• Επιδράσεις διάβρωσης όπως ηλεκτροχημική αντίδραση, διάβρωση λόγω στρες και σχηματισμός όξινων / αλκαλικών διαλυμάτων
• Ηλεκτρικά φαινόμενα όπως φθορά ηλεκτρικού υλικού λόγω εναποθέσεων αλάτων, παραγωγή αγώγιμων επικαλύψεων που προκαλούν βραχυκύκλωμα και διάβρωση μονωτικών υλικών.
• Φυσικές επιδράσεις, όπως το φράξιμο ή το φράξιμο των κινούμενων μερών και οι φουσκάλες του χρώματος ως αποτέλεσμα της ηλεκτρόλυσης στον πυθμένα.

Χρησιμοποιήστε τη μέθοδο 509.5 μόνο για να αξιολογήσετε την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των προστατευτικών επιστρώσεων και βερνικιών για λόγους διαλογής. Τα κουπόνια (δείγματα) ή η τελική συναρμολόγηση μπορούν να αξιολογηθούν. Η μέθοδος δεν αντιπροσωπεύει το φυσικό περιβάλλον, αλλά είναι ένας καλός δείκτης πιθανών προβληματικών περιοχών. Γενικά, εφαρμόστε αυτή τη μέθοδο μόνο σε υλικό που μπορεί να εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα αλάτων στην ατμόσφαιρα, όπως εφαρμογές επί του πλοίου.

Η μέθοδος απαριθμεί τους έξι περιορισμούς ως εξής:

• Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αυτού του τεστ και της διάρκειας της έκθεσης στον πραγματικό κόσμο.
• Δεν έχει καθοριστεί άμεση σχέση μεταξύ διάβρωσης ομίχλης αλάτων και διάβρωσης από άλλα περιβάλλοντα.
• Αυτή η δοκιμή δεν σημαίνει ότι το υλικό θα επιβιώσει υπό όλες τις διαβρωτικές συνθήκες.
• Αυτή η δοκιμή δεν είναι αξιόπιστη για την πρόβλεψη της διάρκειας ζωής των υλικών υπό διαβρωτικές συνθήκες.
• Τα αποτελέσματα της υγρασίας και της μυκητιακής ανάπτυξης δεν παρουσιάζονται σε αυτή τη δοκιμή.
• Αυτή η δοκιμή δεν προορίζεται για δοκιμή δειγμάτων ή κουπονιών παρά για δοκιμές συναρμολόγησης.

Η μέθοδος απαιτεί να παράγεται και να κυκλοφορεί (με ελάχιστη ταχύτητα αέρα) γύρω από το υπό δοκιμή προϊόν μια ομίχλη αλάτι του% 5 (+ / -% 1). Η συμπύκνωση δεν στάζει στις δοκιμαστικές ουσίες. Πρόκειται για δοκιμή ομίχλης και όχι για δοκιμή έκθεσης σε αλμυρό νερό. Αν και ένας εναλλακτικός κύκλος δοκιμής 24 (24 ομίχλη, ξήρανση 24, ξήρανση 24, ξήρανση 24) αποδείχθηκε πιο καταστροφικός, συνιστάται η δοκιμή να διαρκεί για 48 ώρες με χρόνο ξήρανσης 48. Η θερμοκρασία δοκιμής προσδιορίστηκε ως 35 ° C, ιστορικά αποδεκτή και όχι απαραίτητα ενδεικτική του πραγματικού περιβάλλοντος. Εναλλακτικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατάλληλες θερμοκρασίες.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΛΑΤΩΝ

1. Βήμα. Ενώ η υπό δοκιμή ουσία βρίσκεται στο θάλαμο, ρυθμίστε τη θερμοκρασία του θαλάμου δοκιμής σε 35 ° C και αφήστε τη δοκιμαστική ουσία να παραμείνει για τουλάχιστον δύο ώρες πριν την προσθήκη ομίχλης αλατιού.
2. Βήμα. Ψεκάστε τη σύνθεση που δίνεται στην παράγραφο 4.5.1.1b για μια περίοδο 24 ωρών ή συνεχώς στον θάλαμο δοκιμής, όπως ορίζεται στο σχέδιο δοκιμής (βλέπε παράγραφο 2.2.3). Μετρήστε το ρυθμό έκπλυσης της ομίχλης και το ρΗ του διαλύματος διασκορπισμού σε χρονικά διαστήματα τουλάχιστον 24 για ολόκληρη την περίοδο έκθεσης. Βεβαιωθείτε ότι ο ψεκασμός είναι μεταξύ 4 και 1 ml / 3 cm80 / ώρα.

      3 βήματα. Στεγνώστε τη δοκιμαστική ουσία σε τυπικές θερμοκρασίες περιβάλλοντος και λιγότερο από 24 τοις εκατό υγρασία για 50 ώρες ή σχετική υγρασία όπως ορίζεται διαφορετικά (βλέπε σημείο 2.2.3). Ελαχιστοποιήστε τη χρήση της δοκιμαστικής ουσίας ή την προσαρμογή των μηχανικών ιδιοτήτων κατά τη διάρκεια του χρόνου στεγνώματος.

4. Βήμα. Εάν έχετε επιλέξει την επιλογή 48 / 48-clock, προχωρήστε στο Βήμα 5. Διαφορετικά, επαναλάβετε τα βήματα 1 έως 3 τουλάχιστον μία φορά στο τέλος του χρόνου στεγνώματος.

Το όνομά μου είναι 5. Καταγράψτε τα αποτελέσματα με φωτογραφίες μετά την ολοκλήρωση των φυσικών και ηλεκτρικών ελέγχων. 5 για ανάλυση των αποτελεσμάτων. βλέπε παράγραφο. Εάν είναι απαραίτητο να βοηθήσετε στην επιθεώρηση διάβρωσης μετά την επιθεώρηση, χρησιμοποιήστε απαλή πλύση σε τρεχούμενο νερό υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, πραγματοποιήστε έλεγχο διάβρωσης και τεκμηρίστε τα αποτελέσματα με φωτογραφίες.

6. Βήμα. Επιθεωρήστε οπτικά το αντικείμενο δοκιμής σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 4.5.1.2.

Γενικά, τα δείγματα δοκιμής που λαμβάνονται από τη δοκιμή ομίχλης δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε άλλες δοκιμές. Εάν υπάρχει διαθέσιμο μόνο ένα δείγμα ή εάν ένα δείγμα πρόκειται να επαναχρησιμοποιηθεί για άλλες δοκιμές, πρέπει να διενεργηθεί δοκιμή ανάπτυξης υγρασίας και μυκήτων πριν από τη δοκιμή ομίχλης και τη δοκιμή άμμου και σκόνης μετά τη δοκιμή ομίχλης.

Μετά τη δοκιμή, η ουσία πρέπει να εξεταστεί για φυσικές, ηλεκτρικές και διαβρωτικές επιδράσεις. Μπορεί να υπάρχουν εκπληκτικά αποτελέσματα. Δοκιμάσαμε ένα οπίσθιο πλαίσιο ενός επινικελωμένου δείγματος σε σύγκριση με έναν ψευδαργύρου. Προφανώς, το πιο ακριβό νικέλιο είχε σημειώσει τρύπες στην επένδυση και απέτυχε ασίστως. η πολύ φθηνότερη επίστρωση ψευδαργύρου έδειξε μόνο ήπια επιφανειακή διάβρωση χωρίς να βλάψει το υποκείμενο μέταλλο.

Το EUROLAB® συνεργάζεται με διάφορους πελάτες για να καθορίσει τις διαδικασίες δοκιμής που απαιτούνται από το MIL-STD-810G για την επικύρωση των απαιτητικών συστημάτων και οθονών υπολογιστών που είναι εγκατεστημένα σε rack.