Στη χώρα μας, ο κανονισμός για τα δομικά υλικά δημοσιεύθηκε στο 2002 και προβλεπόταν μια μεταβατική περίοδος. Αυτή η περίοδος ολοκληρώθηκε στο 2007 και αποτελεί πλέον υποχρέωση συμμόρφωσης με τους κανονισμούς.
Ο παρών κανονισμός περιγράφει τις βασικές ιδιότητες των δομικών υλικών που παράγονται για συνεχή χρήση σε κάθε είδους κατασκευαστικά έργα, συμπεριλαμβανομένων των οικοδομικών και άλλων κατασκευαστικών έργων, των διαδικασιών αξιολόγησης της συμμόρφωσης που εφαρμόζονται σε αυτά τα υλικά και των διαδικασιών εποπτείας της αγοράς και ελέγχου αυτών των υλικών.
Σύμφωνα με τους προαναφερθέντες κανονισμούς, όλα τα υλικά που παράγονται για μόνιμη χρήση σε όλα τα κατασκευαστικά έργα είναι κατασκευαστικά υλικά. Τα δομικά υλικά περιέχουν συχνά περισσότερα από ένα υλικά. Επομένως, υπάρχει μια διαφορά μεταξύ του υλικού και της περιγραφής του προϊόντος. Στην πραγματικότητα, οι εισαγόμενοι νομικοί κανόνες δεν συνδέουν άμεσα τα υλικά, αλλά τα προϊόντα που αποτελούνται από αυτά τα υλικά.
Τα δομικά υλικά ταξινομούνται σύμφωνα με την εσωτερική τους δομή και τις χημικές ιδιότητές τους ως εξής:
- Μέταλλα: Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει δομικά υλικά από σίδηρο και χάλυβα καθώς και δομικά υλικά όπως αλουμίνιο, χαλκό, ψευδάργυρο και μόλυβδο.
- Πολυμερή: Αυτά τα υλικά είναι ομοιοπολικά συνδεδεμένα και σχηματίζουν μακριές αλυσίδες μορίων όπως ο άνθρακας, το υδρογόνο, το οξυγόνο και το άζωτο. Για παράδειγμα, σε αυτή την ομάδα περιλαμβάνονται φυσικά πολυμερή, όπως καουτσούκ, άσφαλτο και ξύλο, καθώς και τεχνητά δομικά υλικά όπως πλαστικά.
- Κεραμικά: Αυτά τα υλικά είναι ομοιοπολικές και ιοντικές μικτές δεσμευμένες και αργιλοπυριτικές δομές. Τα δομικά προϊόντα από πηλό, όπως τα τούβλα και οι σωλήνες και η πορσελάνη, περιλαμβάνονται στην ομάδα αυτή.
- Σύνθετα υλικά: Αυτά τα υλικά είναι δομικά υλικά όπως σκυρόδεμα, σκυρόδεμα, τσιμέντο Portland και ενισχυμένα πλαστικά.
Το βασικό και σημαντικότερο καθήκον των μηχανικών είναι να επιλέξουν το καταλληλότερο δομικό υλικό για το κτίριο που πρόκειται να κατασκευαστεί. Οι ακόλουθοι παράγοντες είναι αποτελεσματικοί στην επιλογή των δομικών υλικών:
- Συνθήκες αντοχής και ακαμψίας. Οι συνθήκες ερπυσμού για μόνιμα μόνιμα φορτία, η αντοχή στην κόπωση για επαναλαμβανόμενα φορτία, η ανθεκτικότητα έναντι φορτίων κρούσης και έκρηξης και η σκληρότητα και η αντοχή στην τριβή για επιφανειακά φορτία είναι σημαντικά.
- Περιβαλλοντικές συνθήκες. Εδώ, η ανταλλαγή θερμότητας, η υγρασία και οι χημικές επιδράσεις είναι σημαντικές.
Οι γενικές ιδιότητες των δομικών υλικών καθορίζονται από τα σχετικά πρότυπα που έχουν εκδοθεί από το Τουρκικό Ινστιτούτο Προτύπων και τα κριτήρια του συστήματος σήμανσης CE που ακολουθούνται στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κυρίως οι βασικές ιδιότητες των δομικών υλικών προσδιορίζονται με βάση τις φυσικές ιδιότητες, τις μηχανικές ιδιότητες, τις χημικές ιδιότητες και άλλες ιδιότητες όπως η θερμότητα, η ακουστική και η οπτική.
Οι φυσικές ιδιότητες των δομικών υλικών είναι η πυκνότητα, το μοναδιαίο βάρος όγκου, οι πορώδες και οι τιμές διαπερατότητας.
Οι μηχανικές ιδιότητες των δομικών υλικών είναι οι τιμές αντίστασης σε εφαρμοζόμενα φορτία. Με άλλα λόγια, η αντοχή του υλικού, το σπάσιμο και η απόδοση, η εφελκυστική, η συμπίεση, η κάμψη, η στρέψη και οι διατμητικές ιδιότητες.
Οι χημικές ιδιότητες των δομικών υλικών είναι οι τιμές που καθορίζουν τη χημική κατάσταση του υλικού όπως η περιεκτικότητα σε οξείδια, η περιεκτικότητα σε ανθρακικά άλατα, η οξύτητα και η αλκαλικότητα και η αντίσταση στη διάβρωση.
Για να προσδιοριστούν οι ιδιότητες των δομικών υλικών, διεξάγονται εργαστηριακές δοκιμές στο βαθμό που απαιτείται από την κατάσταση ή πραγματοποιούνται δοκιμές στην περιοχή όπου χρησιμοποιούνται τα υλικά.
Τα πρότυπα που περιγράφονται για τα δομικά υλικά περιγράφουν τις ιδιότητες και τις διαδικασίες δοκιμών για τα υλικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν.
Τα πρότυπα περιλαμβάνουν τη μέθοδο που πρέπει να χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του αριθμού των δειγμάτων και των δειγμάτων που πρόκειται να δοκιμαστούν, για να εξηγηθεί το σχήμα και οι διαστάσεις του δείγματος, να παρουσιαστούν οι συνθήκες προετοιμασίας του δείγματος, να καθοριστούν οι συνθήκες αποθήκευσης δείγματος και θερμοκρασίας, υγρασίας και τα παρόμοια κατά τη διάρκεια της δοκιμής, να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα των δοκιμών και να εκπονηθεί η τελική έκθεση.
Οι κύριοι οργανισμοί που δηλώνουν πρότυπα για τα δομικά υλικά είναι:
- Τουρκικό Ινστιτούτο Προτύπων (TSE)
- Βρετανικό Ινστιτούτο Προτύπων (BSI)
- Γερμανικό Ινστιτούτο Προτύπων (Norme Deutsche Institute, DIN)
- Αμερικανική Εταιρεία Δοκιμών και Υλικών (ASTM)
- Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN)
Η εταιρεία μας εκτελεί λεπτομερώς τις δοκιμές των δομικών υλικών με ισχυρή τεχνολογική υποδομή και προσωπικό των εργαζομένων.