Στην παραγωγή υφαντικών υλικών, όλες οι μηχανικές και χημικές διεργασίες που εφαρμόζονται μετά τις διεργασίες τελικής επεξεργασίας ονομάζονται διαδικασίες τελειώματος ή διαδικασίες τελικής επεξεργασίας. Για παράδειγμα, μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών, αλλάζει η εμφάνιση και η στάση του προϊόντος και βελτιώνεται το προϊόν. Ωστόσο, δεν ισχύουν όλες αυτές οι διαδικασίες φινιρίσματος με μηχανικές ή χημικές μεθόδους για κάθε προϊόν. Υπάρχουν ορισμένα κριτήρια που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την εφαρμογή των διαδικασιών τελικής επεξεργασίας. Τα βασικά κριτήρια είναι η μορφή της υφαντικής ύλης, η προοριζόμενη χρήση, ο τύπος των ινών και η λεπτότητα και το πάχος τους. Στατική ηλεκτροδότηση συμβαίνει σε υφάσματα υφασμένα με συνθετικές ίνες, αλλά όχι σε υφάσματα υφασμένα με φυσικές ίνες. Ως εκ τούτου, διαδικασίες τελικής επεξεργασίας που εμποδίζουν τη στατική ηλεκτρική ενέργεια πραγματοποιούνται μόνο για υφάσματα κατασκευασμένα από συνθετικές ίνες. Επιπρόσθετα, ορισμένες διαδικασίες φινιρίσματος μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα είδη ινών, ενώ μερικές μέθοδοι φινιρίσματος εφαρμόζονται ανάλογα με τον τύπο ινών.
Στο πλαίσιο αυτό, διεξάγονται εργασίες φινιρίσματος επιβραδυντικών φλόγας ή φινιριστικές εργασίες φινιρίσματος για τον προσδιορισμό του βαθμού μη αναφλεξιμότητας των υφασμάτων έναντι οποιωνδήποτε συνθηκών καύσεως. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο παράγοντας φινιρίσματος εφαρμόζεται στην επιφάνεια του υφάσματος. Η πυροπροστασία εφαρμόζεται γενικά σε στρατιωτικά και πυροσβεστικά ρούχα, ταπετσαρίες, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται σε κοινόχρηστους χώρους, παιδικά ρούχα και κρεβάτια.
Η πυρόσβεση πραγματοποιείται γενικά για τους ακόλουθους σκοπούς:
- Για να εξασφαλιστεί ότι τα υφαντικά υλικά είναι ανθεκτικά στις φλόγες
- Μείωση της ταχύτητας καύσης
- Εξασφαλίζοντας ότι η καύση σταματά αυθόρμητα μετά από πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όταν αφαιρεθεί η πηγή πυρκαγιάς
Γενικά, χρησιμοποιούνται δύο μέθοδοι για να γίνουν τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα εύφλεκτα. Η πρώτη μέθοδος είναι να χρησιμοποιηθούν ορισμένες ίνες οι οποίες είναι μη εύφλεκτες και παρουσιάζουν μη εύφλεκτες ιδιότητες κατά την ύφανση του υφάσματος. Η δεύτερη μέθοδος είναι η εφαρμογή μη εύφλεκτων τελειωμάτων. Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε μεθόδους φινιρίσματος φινιρίσματος σχηματίζουν ένα προστατευτικό στρώμα για να εμποδίσουν την είσοδο οξυγόνου στην ίνα και να αποτρέψουν την καύση της ίνας μέσα. Στην περίπτωση αυτή, εμφανίζεται μόνο ένας άνθρακας. Ή οι εφαρμοζόμενες χημικές ουσίες απελευθερώνουν μη εύφλεκτα αέρια.
Ο οργανισμός μας, UAF Από τον Οργανισμό Διαπίστευσης, Διεξάγει δοκιμές μη αναφλεξιμότητας στο πλαίσιο των αναλύσεων κλωστοϋφαντουργικών με βάση την αρχή διαπίστευσης σύμφωνα με το πρότυπο TS EN ISO / IEC 17025.