اندازه گیری منظم کیفیت هوا در محیط کار و تنظیم محیط هوا باعث می شود که کارکنان از مشکلات ناشی از بیماری های مختلف جلوگیری کنند. به این ترتیب، با رضایت کارکنان و کارایی کار با کیفیت هوا در محیط داخلی و اندازه گیری سطح آسایش افزایش می یابد.

آزمون های کیفیت هوا، اندازه گیری های انجام شده در هوای محیطی برای تعیین غلظت آلودگی هوا در فضاهای محدود می باشد. یکی از اجزای اصلی هوا، اکسیژن است. اکسیژن که ضروری است برای زندگی مردم، یک ماده بدون بوی، رنگ و طعم است. اگر مقدار اکسیژن در هوا کاهش یابد، مشکلات تنفسی رخ می دهد.

رویدادهای متعددی وجود دارد که باعث کاهش ارزش اکسیژن در هوا می شود. برای مثال، در معادن، با اکسیداسیون ذغال سنگ یا معدن، معرفی گازهای دیگر به محیط زیست، احتراق اکسیژن در آتش، مقدار اکسیژن را در هوا کاهش می دهد. در ایالات متحده، موسسه ملی بهداشت و ایمنی شغلی (NIOSH) طبقه بندی خطرات جوی در فضاهای محصور را بر اساس میزان اکسیژن موجود در هوا، اشتعال پذیری گازها و بخارات و غلظت مواد سمی طبقه بندی کرده است. مثل این است،

• کلاس A یک تهدید جدی برای زندگی است. سطح اکسیژن زیر 16 درصد یا بالاتر از 25 درصد است.
• کلاس B خطرناک است ولی خطر جدی برای زندگی ندارد. سطح اکسیژن بین 16,1 و 19,4 درصد است.
• کلاس C خطرناک است سطح اکسیژن بین 19,5 و 21,4 درصد است.

این جدول بر اساس اندازه گیری های انجام شده توسط موسسات آزمون و بازرسی است.

در طول مطالعات تست زیست محیطی، مقررات قانونی کنونی و استانداردهای مربوطه که توسط بسیاری از سازمان های داخلی و خارجی منتشر شده، مورد توجه قرار گرفته است. در راستای نیازهای شرکت ها، شرکت ما همچنین آزمایش های کیفیت هوا را در چارچوب آزمایش های محیطی انجام می دهد.

در همین حال، سازمان ما مطابق با استاندارد TS EN ISO / IEC 17025 برای صلاحیت آزمایشگاه‌های آزمایش و کالیبراسیون، UAF از آژانس اعتباربخشی اعتبار داده شده است و در این چارچوب قرار دارد.