مواد شیمیایی مورد استفاده در فرایند تمیز کردن و به دست آمده از محصولات پتروشیمی که در قالب مایع، پودر یا کرم (ژل) به دست می آیند، مواد شوینده نامیده می شوند. مواد پاک کننده به طور کلی به معنای پاک کردن خاک است. انواع پاک کننده ها به جز صابون در کلاس مواد شوینده قرار دارند. مواد شوینده مخلوطی پیچیده است و هر کدام دارای قدرت تمیز کردن متفاوت است.

حلال بنزن در فرمولهای مواد شوینده معمولا توسط میکروارگانیسم ها تجزیه نمی شود. به عنوان مثال، مواد شوینده باعث آلودگی محیط زیست بیشتر نسبت به صابون می شود. مواد شوینده موجود در بازار امروز شامل مواد سفید کننده مانند کلر، پودر صابون و بوراکس میباشند.

واقعیت این است که مواد پاک کننده به محیط زیست خطرناک نیستند، به دلیل سورفکتانت ها در ساختار نیست، بلکه به دلیل محتویات، مخصوصا فسفات است. فسفات یک مشکل عمده در فاضلاب است. مقدار فسفات در آب دریاچه های غیر مجاز حدود 0,06 ppm است و در آب های آلوده آلوده، حدود 6 ppm است. این مقدار قابل قبول نیست

امروزه، مطالعات انجام شده برای اطمینان از اینکه هیچ فسفات به مواد شوینده اضافه نمی شود یا در پایین ترین سطح قرار می گیرد، انجام می شود. هیچ ماده دیگری از خواص فسفات برخوردار نیست و به همان اندازه مقرون به صرفه است.

بسته به نوع استفاده از آنها، مواد شوینده به مواد شوینده شستشو، مواد شوینده شستشو و سایر مواد پاک کننده تقسیم می شوند.

مواد شوینده باعث کاهش کشش سطح آب می شود و باعث نفوذ بیشتر جسم می شود که تمیز می شود. بنابراین ذرات جامد خاک و روغن می توانند به راحتی از محل خود فرار کنند. علاوه بر این، مواد شوینده توسط سختی آب تحت تاثیر قرار نمی گیرند، حتی در محیط های اسیدی به اندازه کافی موثر هستند.

در طول مطالعات آزمایش های صنعتی، مقررات فعلی و استانداردهای مربوطه که توسط بسیاری از سازمان های داخلی و خارجی منتشر شده، مورد توجه قرار گرفته است. در راستای نیازهای شرکت ها، شرکت ما آزمایشات مواد شوینده را در چارچوب آزمایش های صنعتی انجام می دهد.

در همین حال، سازمان ما مطابق با استاندارد TS EN ISO / IEC 17025 برای صلاحیت آزمایشگاه‌های آزمایش و کالیبراسیون، UAF از آژانس اعتباربخشی اعتبار داده شده است و در این چارچوب قرار دارد.