ترک خوردگی استرس محیطی (ESC) یکی از شایع ترین علل شکنندگی های غیرمنتظره از پلیمرهای گرانولپلاستی (به خصوص آمورف) شناخته شده است. ترک خوردگی تنش محیطی می تواند برای تقریبا 15-30 از تمام نقاط کامپوزیت پلاستیک در خدمت باشد.

مقاومت ESC و پلیمر (ESCR) به ESC. تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض مواد پلیمری به مواد شیمیایی مایع به سرعت فرآیند چدن سازی را تسریع می بخشد و جنون با شدت بسیار پایین تر از فشارهای ناشی از ترک خوردگی هوا شروع می شود. اثر استرس کششی یا یک مایع ساینده به تنهایی برای ایجاد ناکافی کافی نخواهد بود، اما در ESC آغاز و رشد ترک به علت اثر ترکیبی استرس و مایع محیطی ساینده است.

این حقیقت که این ترک خوردگی استرس اوراق قرضه پلیمری را مختل نمیکند کمی متفاوت از تخریب پلیمر است. در عوض، اتصال های ثانویه بین پلیمر را مختل می کند. آنها هنگامی که تنشهای مکانیکی باعث ایجاد ترک های کوچک در پلیمر می شوند و در شرایط سخت محیطی به سرعت گسترش می یابند. همچنین مشخص شده است که شکستگی فاجعه آمیز تحت فشار ممکن است به دلیل حمله یک واکنش قادر به حمله به پلیمر در حالت کشش ناپذیر باشد.

متالورژیست ها به طور معمول از اصطلاح کراس خوردگی استرس یا استرس زیست محیطی برای توصیف چنین نقصی در فلزات استفاده می کنند.

اگر چه پدیده ESC به مدت دهه شناخته شده است، تحقیق چنین شکستی را برای همه محیط ها و برای انواع پلیمر ها پیش بینی نکرده است. بعضی از سناریو ها به خوبی شناخته شده، مستند یا قابل پیش بینی هستند، اما هیچ اشاره ای کامل به تمام ترکیبات استرس، پلیمر و رسانه ها وجود ندارد. نسبت ESC به عوامل بسیاری مانند ساختار شیمیایی، پیوند، بلورینگی، زبری سطح، وزن مولکولی و استرس باقی مانده از پلیمر بستگی دارد. همچنین بستگی به ساختار شیمیایی و غلظت واکنش مایع، دمای سیستم و میزان فشار دارد.

دیدگاه های مختلفی در مورد چگونگی واکنش های خاصی در پلیمرهای تحت فشار وجود دارد. از آنجایی که ESC به طور کلی در پلیمرهای آمورف به جای پلیمرهای نیمه بلورین دیده می شود، نظریه های مربوط به مکانیزم ESC عموما در اطراف متابولیسم های سیال با مناطق آمورف از پلیمرها بوجود می آیند. چنین نظری این است که مایع به پلیمر نفوذ کرده و موجب تورم می شود که باعث افزایش تحرک زنجیره ای پلیمر می شود. نتیجه کاهش استرس عملکرد و دمای انتقال شیشه (Tg) و همچنین پلاستی سازی مواد است که منجر به کاهش استرس و سوراخ شدن در سویه ها می شود. دیدگاه دوم این است که مایع می تواند انرژی مورد نیاز برای ایجاد سطوح جدید در پلیمر را با مرطوب کردن سطح پلیمر کاهش دهد و بنابراین ممکن است باعث ایجاد حفره هایی شود که در مراحل اولیه تشکیل پوسیدگی بسیار مهم هستند.

پس از شکل گیری ترک در پلیمر، فراهم می کند که یک مسیر انتشار ساده، و به این ترتیب برای محیطی ترک خوردگی فرآیند شکستن ادامه می توان شتاب.
سازگاری شیمیایی بین محیط زیست و پلیمر، مقدار محیطی است که باعث می شود که پلیمر به پاشش و پلاستیسیته برسد.
اثرات ESC زمانی کاهش می یابد که نرخ رشد ترک ها بالا باشد. این عمدتا به این دلیل است که مایع نمیتواند با رشد ترک شکسته شود.

تعدادی از روش های مختلف برای ارزیابی مقاومت پلیمر به ترک خوردگی استرس محیطی استفاده می شود. یک روش معمول در صنعت پلیمر استفاده از جگگ برگن است که نمونه را به استرس متغیر در طی یک آزمایش نشان می دهد. نتایج این آزمون نشان می دهد که تنش بحرانی برای ترک خوردگی با استفاده از تنها یک نمونه نشان می دهد. یکی دیگر از آزمایشات معمول، آزمون "Bell Telephone" است که نوارهای خم در شرایط معینی تحت تاثیر مایعات قرار می گیرند.

مقاومت در برابر تنش محیطی شما می توانید با آزمایشگاه EUROLAB ما برای آزمون ESCR کار کنید.