سر و صدا نامطلوب و ناراحت کننده است. محدوده شنوایی نرمال سالم و جوانان از میانگین 20 هرتز تا 20 هزار هرتز است. گوش انسان نسبت به فرکانس های متوسط ​​بین 500 و 4 هزار هرتز حساس است. این محدوده فرکانس گفتار طبیعی است. سر و صدا در محيط هاي مختلف کاري به عنوان صداها ايجاد مي شود که اثرات رواني و فيزيولوژيکي بر کارکنان و تأثير منفي بر کارايي کاري دارند.

شدت نویز بستگی به اندازه فشار تولید شده توسط امواج صوتی (یا دامنه امواج صوتی) دارد. این دامنه به صورت نوسان فشار محاسبه می شود و به صورت دسی بل تعریف می شود. 0 محدودیت شنوایی در دسی بل است. باغ آرام دینامیک 20 است. صدای زمزمه دیبل 40 است. 70 صدای گفتار نرمال در دسیبل است. صدای یک چمنزار، 100 دسیبل است. صدای سنگ شکن و یا یک برقی الکتریکی 110 دسی بل است. صدای دردناک ترین صدای دلپذیر 140 است.

نویز بیش از اندازه با صدای بلند می تواند ناشنوائی موقت ایجاد کند. اگر این صدا برای مدت طولانی در معرض خطر باشد، ناشنوائی دائمی نیز ممکن است رخ دهد. صدای بیش از حد ممکن است در بعضی موارد پرده گوشه گوشه را بشکند.

وزارت کار و امنیت اجتماعی مقرره مربوط به حفاظت از کارمندان را از خطرات مرتبط با سر و صدا در 2013 صادر کرد، که حداقل الزامات مربوط به حفاظت از کارکنان را از خطرات بهداشتی و ایمنی ناشی از قرار گرفتن در معرض نویز تنظیم می کند.

علاوه بر این، استانداردهای منتشر شده توسط سازمان های داخلی و خارجی وجود دارد. به عنوان مثال، TS 2607 ISO 1999، TS EN ISO 9612، TS EN ISO 11201، به عنوان استانداردهای TS EN ISO 11202 و TS EN ISO 11204.

سازمان ما، UAF از آژانس اعتباربخشی، بر اساس مجوز اعتباربخشی به دست آمده طبق استاندارد TS EN ISO / IEC 17025 این باعث می شود اندازه گیری های نویز در محیط کاری انجام شود.