طبق مقررات فعلی، سطوح درجه حرارت و رطوبت در محل کار بسته شده باید مطابق با کیفیت کار انجام شده باشد و شرایط راحتی حرارتی باید به گونه ای باشد که شرایط فیزیکی و روانی کارکنان مانع و مزاحم نشوند. دمای محیط محیط کار باید مطابق با نحوه کارکرد آن و کارایی که کارکنان خرج می کنند. بسته به ماهیت کار، کارفرمایان باید اقدامات لازم را برای محافظت از کارکنان از خیلی گرم یا خیلی سرد انجام دهند، اگر لازم است به طور مداوم در محیط های بسیار گرم یا بسیار سرد کار کنند و این شرایط را نمی توان تغییر داد.

فاکتورهایی که درجه حرارت را تعیین می کنند عبارتند از: دمای هوا، رطوبت هوا، سرعت جریان هوا و حرارت تابشی. گرمای تابشی حرارت حاصل از تابش از منابع گرما است. راحتی حرارتی محیط کاری بر درجه حرارت بدن انسان تأثیر مثبت یا منفی دارد.

عوامل موثر بر راحتی حرارتی عبارتند از:

• دما، رطوبت و جریان هوا در محل کار
• کار نور، متوسط ​​یا سنگین و وضعیت لباس کارمند انجام شده است
• جنسیت، سن و رژیم غذایی کارمند
• وضعیت جسمی و بهداشت عمومی کارمند

در شرایط کار عادی، اندازه گیری ها مطابق با استاندارد زیر انجام می شود: TS EN 27243 محیط های گرم - برآورد فشار حرارت بر کارگر با توجه به شاخص WBGT (درجه حرارت کره مرطوب). این استاندارد یک روش را مشخص می کند که می تواند به راحتی در محیط کار اعمال شود، به ارزیابی و به سرعت تشخیص استرس گرمائی که کارگران در محیط گرم قرار می گیرند.

آسایش حرارتی در محل کار به طور مستقیم به سلامت و کارآیی کارکنان مرتبط است و امروزه اهمیت دارد. به طور خلاصه، راحتی حرارتی بدین معنی است که انطباق هوای محیط با خلقت انسان، روح و ساختار اجتماعی، یعنی انسانها از لحاظ دفاع بدن و مکانیسم سازگاری کارکنان.

سازمان ما، UAF از آژانس اعتباربخشی، استانداردهای TS EN ISO / IEC 17025 مطابق با مجوز اعتباربخشی، بر اساس تجزیه و تحلیل محیطی از اندازه گیری راحتی حرارتی ساخته شده است.