رنگهای آزو مصنوعی به طور گسترده در صنعت استفاده می شوند. با این حال ، بسیاری از رنگهای آزو می توانند بر سلامتی انسان تأثیر بگذارند و باعث آلرژی و سایر بیماری ها شوند. کلمه آزو از کلمه فرانسوی azote گرفته شده است که به معنای نیتروژن و ازت است. از نظر تاریخی ، گسترش رنگهای آزو گام مهمی در توسعه بخش شیمیایی در نظر گرفته شده است.
اولین پیش سازهای رنگهای آزو آمینهای معطر هستند. ترکیبات آزو رنگهای واضحی دارند و تقریباً دو سوم کل رنگهای مصنوعی را پوشش می دهند. حداقل سه هزار نوع رنگ آزو وجود دارد که بیشترین کاربرد را در تجارت و ساختاری از کلاسهای مختلف رنگ آلی دارند. از آن در صنایع داروسازی و صنایع کاغذی ، چاپ جوهرها و تولید رنگ ، لاک الکل و نقاشی چوب استفاده می شود. الیاف نساجی مصنوعی و طبیعی ، پلاستیک ، رنگ مو ، موم و رنگ کننده های روغنی رنگ آزو هستند.
نقاشی های آزو بزرگترین و متنوع ترین کلاس رنگ است و بیش از نیمی از رنگ های تولید شده در سراسر جهان را به خود اختصاص می دهد. در حقیقت ، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) بیش از سه هزار تن رنگ آزو را برای استفاده در مواد غذایی ، داروها و مواد آرایشی مجوز داده است.
رنگهای آزو کمی پایدار و مقاوم در برابر فساد میکروبی یا محو شدن در روند شستشو هستند. بنابراین با روشهای متداول تصفیه فاضلاب به راحتی از آب خارج نمی شود. در فرآیند رنگرزی محصولات نساجی ، تقریباً رنگ آمیزی 10 به الیاف محدود نشده و به محیط آزاد می شود.
از نظر سلامتی ، نمی توان گفت رنگهای آزو بسیار بی گناه هستند. برخی از اجزای رنگ آزو باعث ایجاد سرطان مثانه در انسان می شوند. کارگران رنگ در معرض رنگهای آزو شیوع بالایی از سرطان مثانه دارند. رنگهای آزو اثرات کشنده ای ، سمیت زایی ، جهش زایی و سرطان زایی در انسان نشان می دهد. علاوه بر این ، دفع بی رویه رنگ های آزو از تأسیسات نساجی به محیط زیست در بخش نساجی تهدیدات بزرگی برای محیط زیست ایجاد می کند.
با این وجود ، اهمیت و استفاده از رنگهای آزو رو به افزایش است. شیمی آزو برای اولین بار در 1858 کشف شد. او سپس نقاشی های بسیاری را که از آنها گرفته شده تهیه کرد. اولین ماده رنگی آزو ماده شیمیایی است که در انگلستان در 1863 با نام آنیلین زرد تولید شده است.
رنگهای حاوی یک یا چند گروه آزو ، یعنی رنگهای آزو ، بزرگترین خانواده از رنگهای ارگانیک هستند که تاکنون شناخته شده اند.
رنگهای آزو طیف گسترده ای از رنگ ها را دارند ، اما در الیاف آبگریز ، رنگهای آبی و سبز در برابر نور مقاومت نمی کنند مگر اینکه فلز شوند. مشتقات فلزی سایه های کسل کننده ای دارند.
دستورالعمل 2004 / 21 / CE صادر شده در کشورهای اتحادیه اروپا استفاده از رنگهای آزو خاص را ممنوع می کند. استفاده از رنگهای آزو در محصولات نساجی ، پوشاک چرمی ، کیف ، کیسه ناهار ، رنگهای پاستلی ، آبرنگ ، جعبه مداد و بسیاری از لوازم التحریر ممنوع است.
استانداردهای اصلی منتشر شده توسط TSE در کشور ما به شرح زیر است:
- TS EN ISO 14362-1 نساجی - روش های تعیین آمین های معطر مشتق شده از رنگ های آزوئیدی - قسمت 1: تعیین استفاده از برخی از رنگ های آزو که می توان با استخراج و بدون استخراج در الیاف
- TS EN ISO 14362-3 ... قسمت 3: تعیین استفاده از مواد رنگی خاص آزو که می توانند 4-آمینوازوبنزن آزاد کنند
- TS EN ISO 17234-1 Leather - آزمون های شیمیایی برای تعیین بعضی رنگ های آزو در پوست های رنگ شده - قسمت 1: تعیین آمین های معطر به دست آمده از رنگ های آزو
- TS EN ISO 17234-2 ... بخش 2: تعیین 4-aminoazobenzene
EUROLAB همچنین خدمات آزمایش رنگ آمیزی آزو را در محدوده بسیاری از خدمات آزمایشگاهی ارائه می دهد. با تشکر از این تست ها ، شرکت ها خدمات آزمایشگاهی با کارآیی ، کارآیی بالاتر و کیفیتی را به دست می آورند و خدمات ایمن ، سریع و بی وقفه ای را به مشتریان خود ارائه می دهند.
علاوه بر خدمات آزمایش رنگ آمیزی آزو در محدوده خدمات آزمایشگاهی ، EUROLAB خدمات آزمایش دیگری نیز ارائه می دهد.