آزمایش و تحلیل فیزیکی برای محصولات نساجی دو طرفه هستند. از یک طرف، نقاط قوت پارچه هایی که در تولید استفاده می شوند بستگی دارد به کیفیت بافت و بافندگی آزمایش و تجزیه و تحلیل می شوند در حالیکه از سوی دیگر خواص فیبر و فیبر مورد استفاده در بافندگی مورد بررسی و آزمایش قرار می گیرند.

کیفیت محصولات در بخش نساجی، کیفیت و دوام مواد مورد استفاده را تعیین می کند. این با اندازه گیری و تجزیه و تحلیل مقادیر مختلف بسیاری از خواص تعیین می شود. از میان تست های فیزیکی متعددی که در این زمینه انجام می شود، آزمون های اصلی عبارتند از: مقاومت پارگی، مقاومت پارگی، مقاومت در برابر انفجار، لغزش کششی و قدرت باز شدن درز، مقاومت برگزاری انبوه، انعطاف پذیری بازگشت، پیلینگ و قدرت پر، مقاومت سایشی، وزن پارچه، تراکم پارچه ، سختی پارچه، ضخامت پارچه، اندازه گیری طول پارچه، بافتن شکل، تعداد نخ، پیچش نخ، اندازه گیری رنگ، شاخص سفید، نفوذ پذیری آب، نفوذ پذیری هوا، احتباس رنگ، قابلیت تخلیه، آزمون مسطح، قدرت دکمه، آزمون ضربه محکم و ناگهانی، استحکام کششی جانبی و قوام نخ در حقیقت، این آزمون ها نیز با توجه به روش های مختلف تمایز می یابند.

خواص مورد نیاز پارچه توسط خواص نخ ارائه شده است، که سنگ پایه از پارچه است. الیاف با ترکیب الیاف تشکیل می شوند. بنابراین، در نگاه اول، اگر چه به نظر می رسد که خواص فیبر یا فیبر به ویژگی های پارچه به طور کامل منعکس شده است، تکنیک های بافندگی یا بافندگی برای پارچه ها نیز در تعیین خواص پارچه بسیار موثر است. علاوه بر تراکم نخ، الگوی تقاطع یا بافندگی در تبدیل خواص نخ به خواص پارچه تعیین کننده است.

علاوه بر خواص پایه مانند قدرت، سطح صاف، کشش، لایه برداری و پوشش، که استفاده از پارچه را به عنوان یک ماده نساجی ارائه می دهند، ویژگی های مختلفی وجود دارد که تعیین کننده ظاهر و رفتار تحت شرایط مختلف استفاده می شود.

سازمان ما، UAF از آژانس اعتباربخشی، طبق استاندارد TS EN ISO / IEC 17025، طبق مجوز اعتباربخشی آن، آزمایشات فیزیکی را در محدوده تحلیل نساجی انجام می دهد.