Het EUROLAB Laboratorium voert niet-ontvlambaarheid en peroframannentesten uit in overeenstemming met de Britse normen met testmethoden voor het beoordelen van de ontvlambaarheid van de gestoffeerde stoel met brandende en brandende ontstekingsbronnen.

Geschiedenis en gerelateerde normen

Deze Britse norm vervangt de herziene BS 5852-standaardversie.

Deze standaard bevat de volgende kruisverwijzingen:

BS EN 1021-1, BS EN 1021-2.

Onder de jaarlijkse UK Fire Statistics, werd de veiligheidsrichtlijn voor meubelstoffering geïntroduceerd in Groot-Brittannië in 1980. Deze regeling is van toepassing op een in de handel verkrijgbare gestoffeerde stoel en bepaalt dat aan de specificatie van BS 5852 moet worden voldaan. Het doel van deze norm is om de ontvlambaarheid van gestoffeerde meubelcomposiet te meten.

Acht ontstekingsbronnen zijn aangegeven;

Tabel 1 : Zeven ontstekingsbronnen voor BS 5852

BS 5852-vereisten specificeren:

• Voor het branden van ontsteking:
• Elk testmonster dat een aantoonbare hoeveelheid rook, hitte of verblinding van buitenaf produceert na 60 minuten van ontsteking van de wieg,
• Bij de eindinspectie wordt elk testmonster dat bewijsmateriaal vertoont waaruit blijkt dat meer dan 100 mm in een willekeurige richting is opgevuld, gescheiden van de bovenkant van de oorspronkelijke locatie van de bron.
• Voor vlamontsteking:
• elk testspecimen dat blijft ontbranden gedurende meer dan 10 minuten na de ontsteking van de wieg,
• elk testmonster waarbij een vlamfront de eindpunten van het specimen bereikt, met uitzondering van de bovenzijde van het verticale gedeelte van het testmonster of de volledige dikte van het specimen doorloopt gedurende de testperiode.

Tabel 2 : Zeven ontstekingsbronnen voor BS 5852

Er zijn echter strengere eisen opgelegd door 1988 Meubilair en Inrichting Brandveiligheidsverordeningen 1988 (toepasbaar 1988 Nee 1324, Deel I: Ontvlambaarheidstest voor polyurethaanschuim in de vorm van stoffering of kussens). BS 5852: naast het faalcriterium van 82 is het gewichtsverlies van plak- of kussenpolyurethaanschuim in de ontstekingstest beperkt tot 5 g wanneer het wordt getest met de ontstekingsbron nr. 60.

Bovendien, de test van de ontvlambaarheid van het schuim, op voorwaarde dat de fout optreedt tegen de criteria van paragraaf 5852 van sectie BS 2, maar alleen de limieten overschrijdt en het resulterende massaverlies (eerste massa minus uiteindelijke massa) kleiner is dan 60 g.

Op Europees niveau worden normen op basis van de brandbeveiligingsfunctie van brandgevaarstoepassingen voortgezet (EN 1021 voor gestoffeerde stoelen en EN 597 voor bedden).

Waarom testen volgens deze norm?

De norm wordt gebruikt om de ontvlambaarheid te bepalen van combinaties van materialen zoals hoezen en opvullingen die worden gebruikt in de gestoffeerde stoel, die zijn toegewezen aan een brandende sigaret en een gelijkwaardige vlam als een ontstekingsbron.

In het Verenigd Koninkrijk moeten alle delen van gestoffeerde meubels voldoen aan de "Meubels en Inrichting (Brand) (Veiligheids) Richtlijn 1988 le met wijzigingen.

Monster van materiaal dat volgens deze norm kan worden getest

Combinatie van bekledings- en vulmaterialen die worden gebruikt in gestoffeerde meubels.

Covers / stoffen kunnen ook worden getest met standaard vulstoffen.

Grootte van de monsters

Voltooi de test met de ontstekingsbron van 1

Deksel / voering / vulling, 3 stuks in afmetingen van 1100 x 650 mm.

De vulling is gemaakt van 3 xNUMX x 450 x 450 mm.

De vulling is gemaakt van 3 xNUMX x 450 x 300 mm.

Vul met 75 mm dikte vulmiddel.

Zitbank, rugleuning, armleuning etc. vullen Als ze verschillen, moeten alle vullingen afzonderlijk worden getest.

Indicator test

Een stuk voor elk van de bovengenoemde materialen.

Een complete meubel test

3 set afgewerkte meubels zoals bij het laatste gebruik.

Hoe te testen

De tests worden uitgevoerd in een testkast met een gekalibreerde luchtstroom. Het afdekmateriaal en de opvulling worden op een testuitrusting geplaatst om een ​​kleine bank te vormen met een 90 ° hoek tussen de zitting en de rug. De ontstekingsbronnen bevinden zich op de kruising tussen de stoel en de rug. Er zijn zes verschillende ontstekingsbronnen 2-7. ontstekingsbronnen 2-3 zijn gasvlammen en ontstekingsbronnen 4-7 zijn houten lagers (hoger aantal gasvlammen / bedden).

Tijdens gasvlamtests mag het testapparaat niet meer dan 60 minuten vanaf het begin van de test branden (30 minuten voor houten wiegen). Het testapparaat mag niet meer dan 100 mm ladingbewijs in elke richting omhoog vanaf de ontstekingsbron tonen. De gasvlammen worden verwijderd na 40 seconden (ontstekingsbron 2) of 70 seconden (ontstekingsbron 3). Na verwijdering van de branderbuis, zal elke overstraling niet langer duren dan 120. Na het starten van de test met ontstekingsbron 5 (6 minuten met ontstekingsbron 7-13) mag het niet doorgaan met het verergeren van meer dan 10 minuten.