Dimensiestabiliteit en veranderingstests

Dimensiestabiliteit en veranderingstests

Dimensionale verandering en stabiliteitstest is een testmethode om te controleren en te bepalen of industriële materialen in staat zijn hun oorspronkelijke vorm, lengte en breedte te behouden bij blootstelling aan hitte, vocht, water en reiniging.

TS EN 2505 Restspanningen in de extrusie van kunststof buisproducten kunnen op lange termijn nadelige effecten hebben op de prestaties van het product. In het bijzonder wordt ESCR of barsten van omgevingsstress versneld in buizen met hoge sterkte met inwendige spanningen. Longitudinale reversietest is een methode voor het bepalen van interne stressniveaus in pijpen.

Het omvat een methode voor het aanbrengen van vloeistof of lucht om het vermogen van thermoplastische buizen om hun vroegere toestand te behouden te bepalen. In ons laboratorium wordt de luchtmethode toegepast. De lengteverandering kan worden toegepast op alle platte thermoplastische buizen met vaste dwarsdoorsnede, binnen- en buitenwanden. Thermoplastische buizen zonder vlakke wanden kunnen niet worden toegepast. Voor buizen met wanddiktes groter dan 16 mm, is het niet passend om de verhouding te meten waarbij de eerstgenoemde kan worden genomen.
Een stuk pijp van een bepaalde lengte wordt in een met lucht verwarmde oven geplaatst. Het wordt hier een bepaalde tijd op een bepaalde temperatuur bewaard. De lengte van het gemarkeerde deel van het buisstuk wordt gemeten onder dezelfde omstandigheden voor en na het verwarmen. Veroudering is de verhouding tussen lengte en beginlengte. Het wordt gegeven als een percentage. Na het verwarmen verandert het uiterlijk van het oppervlak van het proefstuk niet.

TS EN 15818 Deze test beschrijft een procedure voor het bepalen van de dimensionale stabiliteit van polymeergemodificeerde bitumineuze dikke coatings bij hoge temperatuur. Na het coaten van het substraat wordt het monster in een verticale positie afgeleverd op een gedefinieerde temperatuur gedurende een periode van ten minste 2 uur. Na deze tijd wordt een visuele beslissing genomen of de coating is veranderd. Het is een testmethode waarbij de mate van elongatie- of verkortingsgedrag van de pijpen in een oven in een bepaalde periode na blootstelling aan een bepaalde temperatuur wordt geanalyseerd.

Een procedure voor het bepalen van de dimensionale stabiliteit bij hoge temperaturen van polymeergemodificeerde asfaltfilms wordt gegeven. Deze test is bedoeld voor gebruik in constructies onder de vloer, bijvoorbeeld als afdichting geschikt is, dat wil zeggen dat het een ander gebruik op balkons of in natte ruimtes kan hebben.

In onze laboratoria worden onder plastic en plastic pijptests uitgevoerd.

Dichtheidsbepaling (TS EN ISO 1183)
Melt Flow Rate (MFR) bepaling (TS EN ISO 1133)
Verlenging bij breuk (TS EN ISO 6259)
Hydrostatische druktest (TS EN ISO 1167-1 / ISO 1167-2)
Pigment dispersie (TS ISO 18553)
Release Strength (TS ISO 13953)
Interne druktest na compressie (TS EN 12106)
Dimensionale stabiliteitstest onder temperatuur (TS EN ISO 2505)
Onder warmtegraadtest (TS ISO 12091)
Externe impactsterktetest extern (TS EN 744)
Ringstijfheidstest (TS EN ISO 9969)
Ringflexibiliteitstest (TS EN ISO 13968)
Temperatuurimpacttest (TS EN ISO 580)
Slow Crack Spread Resistance Test (TS EN ISO 13479)
Environmental Crack Advancement Test (ASTM D1693)
Plastics-bepaling van Charpy-inslageigenschappen (TS EN ISO 179)