Risico's in drinkwater zijn fysische, chemische en microbiologische risico's. Fysieke risico's omvatten blootstelling aan hitte en straling, chemische risico's omvatten organische stoffen, toxische mineralen en toxines, en microbiologische risico's omvatten bacteriën, pathogene virussen en parasieten. Dit zijn kritieke factoren die de waterkwaliteit beïnvloeden en een bedreiging vormen voor de menselijke gezondheid. Met name microbiologische risico's zijn het meest risicovol en het moeilijkst te verbeteren. Daarom is het, om de microbiologische kwaliteit van drinkwater te bepalen, noodzakelijk om het water met regelmatige tussenpozen te controleren.
De belangrijkste fysische analyses in water zijn:
- Bepaling van de kleur en geur van water
- Bepaling van de smaak
- Bepaling van de pH
- Bepaling van de elektrische geleidbaarheid
- Bepaling van oxideerbaarheid
- Bepaling van verdampingsresten
De belangrijkste chemische analyses in water zijn als volgt:
- Bepaling van de hoeveelheid ammonium
- Bepaling van het nitrietgehalte
- Bepaling van het sulfaatgehalte
- Bepaling van het ijzergehalte
- Bepaling van het chloridegehalte
- Bepaling van het totale chloorgehalte
- Bacteriologische analyse
De fysisch-chemische eigenschappen van de wateren zijn verschillend in termen van Turkish Standards Institute (TSE), landen van de Europese Unie, Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), Amerikaanse normen (EPA) en Duitse normen (DIN).
Arseen-, chroom-, cadmium-, kwik- en loodchemicaliën die risicovol zijn voor de menselijke gezondheid, mogen niet worden opgenomen in het watergehalte. Bovendien mogen stoffen zoals nitraat, barium, ammonium en chloride, evenals radioactieve stoffen, de grenswaarden niet overschrijden. Dit zijn allemaal chemicaliën die schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Evenzo is de detectie van deze chemicaliën een indicatie dat sommige verontreinigende stoffen in het water worden gemengd.
Hardheid van water is het resultaat van de aanwezigheid van ionen zoals calcium, ijzer, mangaan en magnesium opgelost in water. Magnesum- en calciumionen komen vaker voor in natuurlijke wateren. Daarom wordt de som van deze ionen uitgedrukt als de hardheid van water.
Onze organisatie, UAF Van het Accreditatiebureau, Op basis van de accreditatie-instantie die het ontvangt in overeenstemming met de TS EN ISO / IEC 17025-norm voert het fysisch-chemische analyses uit in het kader van wateranalyses in overeenstemming met de behoeften van de ondernemingen.