Bij de productie van textielmaterialen worden alle mechanische en chemische processen die na afwerkingsprocessen worden toegepast, afwerkingsprocessen of afwerkingsprocessen genoemd. Het uiterlijk en de houding van het product worden bijvoorbeeld gewijzigd en het product wordt ontwikkeld met de afwerkingsbewerkingen die worden uitgevoerd nadat de kleurprocessen zijn voltooid. Niet al deze mechanische of chemische afwerkingsprocessen worden echter op elk product toegepast. Er zijn enkele criteria waarmee rekening moet worden gehouden bij de toepassing van afwerkingsprocessen. De belangrijkste criteria zijn de vorm van het textielmateriaal, het gebruiksdoel, het type vezel en de fijnheid en dikte ervan. Statische elektriciteit komt voor in stoffen geweven met synthetische vezels, maar niet in stoffen geweven met natuurlijke vezels. Afwerkingsprocessen die statische elektriciteit voorkomen, worden daarom alleen gemaakt voor stoffen die zijn gemaakt van synthetische vezels. Bovendien kunnen sommige afwerkingsprocessen worden toegepast op alle soorten vezels, terwijl sommige afwerkingsprocessen worden toegepast afhankelijk van het vezeltype.

Hierbij worden niet-ontvlambare afwerkingsprocessen of vlamvertragende afwerkingsprocessen uitgevoerd om te bepalen hoe brandwerend de stoffen zijn in geval van verbranding. Tijdens dit proces wordt het afwerkingsmiddel op het stofoppervlak aangebracht. Over het algemeen wordt niet-ontvlambare afwerking toegepast op soldaten- en brandweerkleding, voertuigbekleding, textielproducten die in openbare ruimtes worden gebruikt, babykleding en bedden.

Niet-ontvlambare afwerking wordt over het algemeen gedaan voor de volgende doeleinden:

• Om ervoor te zorgen dat textielmaterialen bestand zijn tegen vlammen
• Verlaging van de verbrandingssnelheid
• Ervoor zorgen dat de verbranding spontaan stopt na een zeer korte tijd wanneer de vuurhaard is verwijderd

Er worden over het algemeen twee methoden gebruikt om textielproducten vlamvertragend te maken. De eerste methode is om bepaalde vezels te gebruiken die niet gemakkelijk vlam vatten en niet-ontvlambare eigenschappen vertonen bij het weven van de stof. De tweede methode is het aanbrengen van een brandwerende afwerking. De chemicaliën die worden gebruikt in de brandwerende afwerkingsprocessen vormen een beschermende laag om te voorkomen dat zuurstof de vezel binnendringt en om te voorkomen dat de vezel gaat smeulen. In dit geval vindt slechts één verkoling plaats. Of er komen door de toegepaste chemicaliën onbrandbare gassen vrij.

Onze organisatie, UAF Van het Accreditatiebureau, Op basis van de accreditatie-instantie die is verkregen in overeenstemming met de TS EN ISO / IEC 17025-norm, voert het ontvlambaarheidstests uit in het kader van textielanalyse.