Testy podrażnienia

Testy podrażnienia

W kontekście klasyfikacji i oznakowania zagrożeń regulujących podrażnienie skóry definiuje się jako wytwarzanie odwracalnych uszkodzeń skóry po określonym narażeniu chemicznym. Test na podrażnienie skóry (SIT) jest testem in vitro przeprowadzanym bez udziału zwierząt, mającym na celu identyfikację chemikaliów i mieszanin (UN GHS Kategoria 2 drażniący skórę 1), które mogą powodować umiarkowane podrażnienie skóry i odróżnić BM GHS kategorii 2 skóry od BM. GHS 3 nie wymaga klasyfikacji ze względu na łagodne podrażnienia, a także potencjał podrażnienia skóry.

Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) (GHS)

Ta metoda testowa jest przydatna do klasyfikacji regulacyjnej i etykietowania chemikaliów i mieszanin, a w zależności od jurysdykcji i ram prawnych, wyniki testów mogą być wykorzystywane niezależnie lub potwierdzają wagę podejścia dowodowego. Podrażnienie skóry in vivo jest spowodowane chemicznie indukowanym uszkodzeniem komórek i następującą po nim kaskadą zapalną, ta metoda testowa zapewnia mechanicznie odpowiednią miarę żywotności komórek w zrekonstruowanych tkankach ludzkiego naskórka (RhE) po pojedynczym miejscowym leczeniu chemicznym w porównaniu z tkankami traktowanymi kontrolą negatywną. zapewnia. Substancje chemiczne, które zmniejszają względną żywotność do ≤P, są klasyfikowane jako drażniące (i potencjalnie żrące), podczas gdy te, które powodują względną żywotność, nie będą klasyfikowane jako drażniące skórę zgodnie z kategorią UN GHS 2.

EUROLAB posiada szeroką wiedzę na temat szerokiego zakresu zrekonstruowanych protokołów opartych na skórze i uczestniczy we wstępnych badaniach walidacyjnych i walidacyjnych prowadzących do przyjęcia wytycznych OECD dotyczących badań 439: Podrażnienie skóry in vitro: zrekonstruowana metoda badania ludzkiego naskórka (TG 439).

UWAGA: Ponieważ w tej metodzie testowej nie rozróżnia się kategorii UN GHS 1 i 2, po przewidywanej drażniącej metodzie badania należy przeprowadzić potencjalny test korozji skóry przy użyciu jednej z zatwierdzonych metod badania korozji. 1) Corrositex Membrana Barrating Test Metoda korozji i 2) Test korozji skóry in vitro przy użyciu zrekonstruowanego modelu ludzkiej epidermy (RhE)

Dostępne są różne inne protokoły do ​​oceny możliwego podrażnienia skóry w celu wsparcia rozwoju produktu, zarządzania produktem, wyboru formuły kandydata i innych zastosowań nieregulacyjnych, i mogą zapewnić ranking potencjalnego podrażnienia skóry. Kilka protokołów pozwala na ocenę lekkich preparatów:

1) Protokół przesiewowy Time Toxicity ET 50 i

2) Test ekspresji cytokin dla lekkich produktów i dla średnich i korozyjnych produktów i mieszanin:

3) Ekran podrażnienia / korozji skóry in vitro

Modele zrekonstruowanego ludzkiego naskórka (RhE) 3D, takie jak EpiDerm (MatTek Corp.), epiCS (CellSystems), LabCyte EPI-MODEL (Japan Tissue Engineering Co., Ltd) oraz EpiSkin i SkinEthic RHE (EpiSkin SA) są organotypowymi modelami ludzkiego naskórka. Te materiały testowe można stosować w różnych testach do oceny podrażnienia skóry, erozji, cytotoksyczności, fototoksyczności i / lub potencjału przeciwzapalnego. Żywotność tkanki określa się stosując barwnik żywotny MTT (3- (4,5-Dimetylotiazol-2-ylo) -2,5-difenylotetrazolium). Zmniejszenie MTT w tkankach traktowanych materiałem testowym wyraża się jako odsetek kultur traktowanych kontrolą negatywną.

EpiDerm, epiCS, LabCyte EPI-MODEL oraz modele tkanek EpiSkin i RHE są wytwarzane z ludzkich komórek nabłonkowych hodowanych na specjalnie zaprojektowanych wkładkach do hodowli komórkowych. Komórki różnicują się, tworząc w pełni zróżnicowany naskórek uzupełniony funkcjonalną warstwą rogową (patrz zdjęcie poniżej). Zaletą stosowania tkanek 3-D RhE jest to, że badane materiały nanosi się miejscowo bez rozcieńczania przy pełnej mocy preparatu, tak że większość form badanych materiałów można nakładać na hodowle w taki sposób, aby występowały in vivo.