Stomatologiczny materiał odbudowy ewoluował, aby spełnić wymagania estetyczne stomatologii odtwórczej. Obecnie wielu praktyków stosuje te atrakcyjne materiały znacznie częściej niż w praktyce klinicznej. Na tej podstawie konserwatywny charakter technik naprawczych, minimalne wymagania dotyczące przygotowania, krótsze czasy krzesła i różnorodność materiałów dostępnych dla dentystów zwiększają wiedzę pacjentów.
Chociaż doskonałe właściwości estetyczne i doskonała biokompatybilność porcelany dentystycznej jako materiału estetycznego są niewątpliwie godne uwagi, delikatny charakter materiałów ceramicznych i wielki skurcz powstały w trakcie procesu rodziły pytania i trendy musiały wykorzystywać ich nowoczesne odpowiedniki polimerowe / kompozytowe. Niestety, tendencja stopniowego odbarwiania polimerowych materiałów dentystycznych z czasem jest stosunkowo wysoka i często konieczna jest zmiana całego uzupełnienia natychmiast po zabiegu.
Odbarwienie wypełnień na bazie żywicy jest uważane za częstą przeszkodę w stomatologii odtwórczej. W wielu badaniach bezpośrednio oceniano stabilność koloru kompozytów żywicznych; Jednak niewiele wiadomo o pośrednich / laboratoryjnych żywicach kompozytowych (ICR). Celem tego testu jest porównanie stabilności koloru dwóch ICR z porcelaną skaleniową po zanurzeniu.
Używając metalowej formy wykonanej maszynowo, każdy proponowany materiał jest wytwarzany z próbki dysku 20 (średnica 10 mm i grubość 2 mm). Dyski zostały losowo podzielone na cztery grupy. Wstępne pomiary parametrów metrycznych EUROLAB wykonuje się we wszystkich próbkach za pomocą spektrofotometru. Te trzy grupy są następnie poddawane procesowi zanurzania w różnych mediach (kawa, herbata i cola) w tygodniach 2. Ostatnia grupa godzin starzenia 300 poddawana jest działaniu UV. Zmierzone są współrzędne kolorów i odpowiadające im zmiany kolorów.
Zgodnie z ograniczeniami tego badania in vitro stwierdzono, że na stabilność barwy powszechnie stosowanych ICR istotny wpływ miały zastosowane materiały barwiące. Standardowe metodologie, takie jak te opisane w tym artykule, mogą być bardzo wiarygodne przy ocenie właściwości klinicznych materiałów ICR.
Wartość różnicy pojedynczego koloru (całkowita różnica kolorów)
Jest to pojedyncza wartość reprezentująca ilościowe różnice między wartościami L, a i b próbek przed i po badaniu. W obu próbkach ICR maksymalne zmiany koloru są dokonywane po zanurzeniu w kawie, w dużej mierze obserwuje się zmiany po starzeniu UV. W przypadku próbek porcelany zmiany wartości wartości E występowały głównie w roztworze herbaty. Dwukierunkowy wskazuje, że medium zanurzeniowe i rodzaj materiału mają istotny wpływ na wartość barwy ΔE. Jednokierunkowy wskazuje również, że ośrodek zanurzeniowy ma znaczący wpływ na wartości ΔE. Wyniki dwukierunkowej analizy statystycznej pokazują, że nie ma istotnego związku między zmianami wartości barwy E na próbkach porcelany a starzeniem UV / colą / brązem w SR-Adora.
Możesz skontaktować się z nami, aby uzyskać wszystkie informacje i eksperymenty testowe, które Cię interesują, i uzyskać szczegółowe informacje.