Genotoksisitenin değerlendirilmesi, her türlü maddenin güvenlik değerlendirmesinin temel bir bileşenini temsil eder. Çeşitli in vitro testler, farklı gelişim ve kabul aşamalarında mevcuttur, ancak şu anda maddelerin güvenliğini değerlendirmek için gerekli olan hayvan testlerinin yerini almak için yeterli görülmemektedir. Geleneksel genotoksisite test paradigmasının genel bir gelişimi için, bazı yeni aktiviteler gerçekleştirilmiştir. Bunlar, mevcut testlerin iyileştirilmesini, yeni testlerin geliştirilmesini ve in vitro test doğruluğunu optimize etmek için yaklaşımların oluşturulmasını ve araştırılmasını içerir . Ayrıca, bu alandaki ilerlemeleri desteklemek için veri tabanları veya referans kimyasal listeleri gibi faydalı araçlar geliştirilmiştir.
Genotoksisite değerlendirmesi, ilaçların, endüstriyel kimyasalların, pestisitlerin, biyositlerin, gıda katkı maddelerinin, kozmetik katkı maddelerinin, veteriner ilaçlarına, insanın korunmasına yönelik uluslararası mevzuat bağlamında yer alan her türlü maddenin güvenlik değerlendirmesinin temel bir bileşenidir.
Çeşitli iyi yapılandırılmış in vitro deneyler mevcuttur ve bunlar genotoksisiteyi tahmin etmek için başarıyla kullanılmıştır. Bununla birlikte, şu anda maddelerin güvenliğini değerlendirmek için şu anda kullanılan hayvan testlerinin yerini tamamen aldıkları düşünülmemektedir. Son on yılda, hem temel in vitro test bataryası hem de in vivo takip testleriyle ilgili olarak genotoksisite testleri için stratejilerin optimize edilmesi amacıyla dünya çapında önemli faaliyetler gerçekleştirilmiştir . Bu, bilimin önemli ölçüde ilerlediği ve bu alanda 40 yıllık düzenleyici toksikoloji testinin önemli deneyimlerinin elde edildiği gerçeğini yansıtmaktadır. Ayrıca, in vitro emin olmak için ihtiyaçTestler, gereksiz in vivo çalışmaları tetikleyen , dolayısıyla hayvan refahı için istenmeyen etkiler üreten yüksek sayıda yanlış pozitif sonuç üretmemektedir .
Genotoksisite Testi
Genotoksisite testi, tamir edilebilen ve dolayısıyla geri dönüşümlü olan DNA primer hasarının ölçülmesini ve ayrıca, germ hücrelerinde meydana geldiğinde bir sonraki jenerasyona iletilebilen sabit ve geri çevrilemez hasarın (yani gen mutasyonları ve kromozom sapmaları) saptanmasını içerir. ve genomun bütünlüğünün korunmasında yer alan mekanizmalardaki pertürbasyon. Genotoksisitenin yeterli bir değerlendirmesi için, bu olayların her birinin karsinojenez ve kalıtsal hastalıklarda rol oynadığı için, üç ana sonlanım noktasının (gen mutasyonu, yapısal kromozom aberasyonları ve sayısal kromozom sapmaları) değerlendirilmesi gerekir.
Standart in vitro test bataryası, in vitro olarak bakteriyel ters mutasyon analizini (OECD TG 471) içerir .memeli kromozomal aberasyon testi (OECD TG 473), in vitro memeli hücre gen mutasyon testi (OECD TG 476 [Hprt] ve TG 490 [MLA / tk]) ve in vitro memeli hücresi mikronükleus testi (OECD TG 487) Herhangi bir doğrulayıcı in vivo takip testinin , in vitro pozitif sonuç verenle aynı son noktayı kapsaması gerekir. Günümüzde en yaygın kullanılan in vivo testler, memeli eritrosit mikronükleus testini (OECD TG 474), memeli kemik iliği kromozomal aberasyon testini (OECD TG 475), transgenik kemirgen somatik ve germ hücre gen mutasyon analizini (OECD TG 488) ve in vivo olarak , memeli alkali kuyruklu deneyi (OECD TG 489) yer almaktadır.
Genotoksisite testinin performansı artırılabilir mi?
Genotoksisitenin genel değerlendirmesini geliştirmek için çeşitli seçenekler araştırılmaktadır. Genotoksisite testinde hayvan kullanımını önlemek ve azaltmak için stratejik bir plan, daha önce farklı AB mevzuatları, bilimin durumu ve EURL ECVAM ( ECVAM dahil olmak üzere çeşitli kuruluşlar tarafından üstlenilen en son ve devam eden çabalar arasındaki düzenleyici ihtiyaçlara dayalı olarak)
Farklı düzenleme sektörlerde istenen testler üç tavsiye var in vitro bakteri gen mutasyonu, memeli hücrelerinde gen mutasyon indükleme için bir test, bir indüksiyonu için bir test içeren test bataryası, in vitro kromozomal anormallik ve mikronükleus testidir.