تست های مصالح ساختمانی

تست های مصالح ساختمانی

در کشور ما، مقررات مصالح ساختمانی در 2002 منتشر شد و یک دوره گذار پیش بینی شده بود. این دوره در 2007 تکمیل شده است و در حال حاضر تعهد به رعایت مقررات است.

این مقررات خواص اساسی مصالح ساختمانی که برای استفاده مداوم در تمام انواع کارهای ساختمانی، از جمله ساختمان ها و سایر کارهای ساختمانی، روش های ارزیابی انطباق که برای این مواد اعمال می شوند، و نظارت بر بازار و روش های کنترل این مواد، توصیف می شود.

طبق مقررات ذکر شده، انواع مواد مورد استفاده برای استفاده دائمی در تمام کارهای ساختمانی، مصالح ساختمانی هستند. مصالح ساختمانی اغلب حاوی بیش از یک ماده است. بنابراین، بین مواد و توضیحات محصول اختلاف وجود دارد. در حقیقت، مقررات قانونی معرفی شده مستقیما مواد را مستحکم نمی کند، بلکه محصولاتی که از این مواد تشکیل شده است.

مصالح ساختمانی بر اساس ساختار داخلی و خواص شیمیایی آنها به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

  • فلزات: این گروه شامل مصالح ساختمانی آهن و فولاد و مصالح ساختمانی مانند آلومینیوم، مس، روی و سرب است.
  • پلیمرها: این مواد به صورت کووالانسی متصل شده و زنجیره های طولانی مولکول هایی مانند کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، پلیمرهای طبیعی مانند لاستیک، آسفالت و چوب، و همچنین مصالح ساختمانی از قبیل پلاستیک، در این گروه قرار دارند.
  • سرامیک: این مواد سازه های کوانتومی و یونی مخلوط شده و آلومینوسیلیکات هستند. محصولات گچ ساختاری مانند آجر و لوله و پرسلن در این گروه قرار دارند.
  • مواد کامپوزیت: این مواد مصالح ساختمانی مانند بتن، بتن آهنی، سیمان پرتلند و پلاستیک تقویت شده است.

مهمترین و مهمترین وظیفه مهندسین این است که مناسب ترین مصالح ساختمانی برای ساختمان مورد نظر را انتخاب کنید. عوامل انتخابی در انتخاب مصالح ساختمانی موثر هستند:

  • شرایط قدرت و سختی شرایط خزش برای بارهای دائمی دائمی، مقاومت خستگی بارهای مکرر، چقرمگی در برابر ضربه و بارهای پشت سر هم و سختی و مقاومت سایشی برای بارهای سطحی مهم هستند.
  • شرایط محیطی. در اینجا، انتقال حرارت، رطوبت و تاثیرات شیمیایی مهم است.

خصوصیات عمومی مصالح ساختمانی توسط استانداردهای مربوطه توسط موسسه استاندارد ترکیه و معیارهای سیستم علامت CE مطرح شده در کشورهای اتحادیه اروپا تعیین می شود.

اساسا خواص اساسی مصالح ساختمانی براساس خواص فیزیکی، خواص مکانیکی، خواص شیمیایی و سایر خواص مانند گرما، آکوستیک و اپتیک تعیین می شود.

خواص فیزیکی مصالح ساختمانی عبارتند از: تراکم، وزن حجم واحد، تخلخل و مقدار نفوذپذیری.

خواص مکانیکی مصالح ساختمانی مقادیر مقاومت در برابر بارهای اعمال شده است. به عبارت دیگر، مقاومت مواد، شکستگی و عملکرد، کشش، فشرده سازی، خمش، پیچشی و خواص برشی.

خواص شیمیایی مصالح ساختمانی مقادیری هستند که وضعیت شیمیایی مواد مانند اکسید، محتوای کربنات، اسیدیته و قلیایی و مقاومت در برابر خوردگی را تعیین می کند.

برای تعیین خواص مصالح ساختمانی، آزمایشات آزمایشگاهی به اندازه مورد نیاز در شرایط انجام می شوند یا آزمایشات در منطقه ای که مواد استفاده می شود انجام می شود.

استانداردهای توصیف شده برای مصالح ساختمانی ویژگی ها و روش های تست مواد مورد استفاده را توصیف می کنند.

استانداردها عبارتند از روش مورد استفاده برای تعیین تعداد نمونه ها و نمونه های مورد آزمایش، برای توضیح شکل و ابعاد نمونه، برای نشان دادن شرایط آماده سازی نمونه، تعیین شرایط ذخیره سازی نمونه و دما، رطوبت و غیره در طول آزمون، برای ارزیابی نتایج آزمون و آماده سازی گزارش نهایی.

سازمان های اصلی که استانداردهای مصالح ساختمانی را اعلام می کنند عبارتند از:

  • موسسه استاندارد ترکیه (TSE)
  • موسسه استاندارد بریتانیا (BSI)
  • مؤسسه استاندارد آلمان (موسسه Deutsche Institute Norm، DIN)
  • انجمن آمریکایی تست و مواد (ASTM)
  • کمیته استاندارد اروپا (CEN)

شرکت ما با توجه به زیرساخت های تکنولوژیکی قوی و کارکنان کارکنان، مواد تکمیلی مواد ساختمانی را به طور کامل انجام می دهد.